يك امام خوب
يك امام ماه
يك ستاره بود
در شب سياه
مثل او كسي
مهربان نبود
با علي كسي
هم زبان نبود
گرچه قلبش از
جنس خاك بود
مثل چشمه اي
صاف و پاك بود
مثل آينه
پاك و بي ريا
يك نشانه از
رحمت خدا
غصه هاي او
رنج من و تو
شام هر شبش
نانِ خشكِ جو
كوه صبر بود
كوه رنج و درد
با تو روزگار
اي علي چه كرد ؟
زنگوله پا